BBBRRRRRRRMMMM! VRROOOEEEEMMMMMM! TTTRRRRRRRRRRRRR! BBBBBRRRRRRRRRRRROEM! VRRRROESJ! Zo klinkt het ongeveer als je onder de brug staat. En dat is niet zo gek, want twee van de zes rijbanen bestaan niet uit platen asfalt maar uit een soort van ijzeren gaas platen. Deze zijn minder zwaar dan asfalt, en dat is wel zo belangrijk want de 25 april brug is een van de grootste hangbruggen ter wereld.

• De brug is gebouwd door hetzelfde bedrijf dat ook de beroemde brug in San Francisco bouwde.
• De bouw duurde vier jaar en was klaar in 1966. Geloof het of niet maar dat was 6 maanden eerder dan gepland!
• Omdat het gevaarlijk werk was mochten alleen jonge single mannen zonder kinderen werken aan de bouw van de brug.
• Het kostte aan vier mannen het leven.
• De brug heette destijds Ponte de Salazar, vernoemd naar de dictator Salazar die de dienst uitmaakte.
• Er waren in die tijd ‘slechts’ vier rijbanen en je moest je auto parkeren voor de brug langs de kant van de weg om een tolkaartje te kopen.
• Sinds 1974 heet de brug Ponte de 25 Abril, ofwel 25 april brug. Dat was de dag van de revolutie. Weg met Salazar, op naar vrijheid!

Altijd wanneer ik er over heen rijd houd ik twee handen aan het stuur (doe ik meestal wel trouwens) en ga ik een beetje op het puntje van mijn stoel zitten. De rijbanen zijn zo smal en de Portugezen rijden zo hard!

Wat veel fijner is, is om de brug van een afstandje te bewonderen (bijvoorbeeld vanaf Miradouro Santa Luiza) of om van dichtbij te zien hoe groot en kolossaal hij wel niet is (bijvoorbeeld tijdens een fietstour).

Bovenste foto’s: Febe Waasdorp, fotograaf
Foto beneden: Erik Wardekker, de bruiloft fotograaf