Toen Lissabon nog leuk was!?

Toen Lissabon nog leuk was!?

Alles in Lissabon is gewoon helemaal ruk. Aan het worden. Want dat was het 12 jaar geleden nog niet. Toen kon je nog door Lissabon lopen tussen de Portugese studenten en ander soort van oorspronkelijke bewoners. Nu is er weinig oorspronkelijks meer aan.

Elke Portugees struikelt over de toeristen, die op hun beurt weer struikelen over de daklozen en louche drugsverkopers. Wij ‘locals’ weten die inmiddels te omzeilen. Of misschien is het andersom. De straatsloebers hebben een zesde zintuig als het gaat om het onderscheid maken tussen local en toerist. Al vallen een korte broek en zomer jurkje in maart natuurlijk direct in de categorie toerits. Wat – in hemelsnaam – hebben die mensen om hun lijf als het straks werkelijk 40+ graden is?

Ik dwaal af. Ik heb nog niet eens gesproken hier over de fascinerende streetart in Lissabon, ofwel het graffiti geklieder op werkelijk elke straathoek.

‘Dat is voor toeristen!’ Jammer dan.

Vroeger viel dat allemaal nog wel mee. Vraag aan een willekeurige Portugees op straat waar je het beste naar fado kon luisteren en hij nam je persoonlijk mee naar zijn favoriete tent. Nu krijg je als antwoord ‘och, dat is voor toeristen’. Jammer dan. Was dit onvermijdelijk? Speelt dit in elke grotere stad? En viel het vroeger echt mee of ben ík het die de stad anders is gaan beleven ? Op de eerste twee vragen is het antwoord, denk ik, ja. Bij die laatste vraag ligt het iets genuanceerder.

Mensen genieten nog steeds van de stad. Het Jeronimos klooster is nog steeds prachtig, de tram nog steeds ouderwets geel en de zon nog steeds warm. De calçadas nog steeds kunstwerkjes an sich en de uitzichtpunten nog net zo hoog en prettig vertoeven. Het koken zijn ze ook heus niet verleerd.

Misschien heb ik zo onderhand de vieze bril op van een gemiddelde Portugees die al lang niet meer de schoonheid ziet maar gewoon moet werken en dealen met rompslomp van alle dag. Een Portugees met saudades naar vroeger. En thuis op de bbq sardientjes grilt met radio Amalia op de achtergrond. Ja, misschien ben ik een bitterzoete Portugees geworden die zegt at vroeger alles beter was. Ai meu Deus!

Lente in Lissabon

Lente in Lissabon

In de lente ontwaakt Lissabon uit zijn winterrust. De straten beginnen zich te vullen met bloesem en de geur van verse bloemen hangt in de lucht. De dagen worden langer, de temperaturen stijgen geleidelijk, en de stad krijgt een nieuwe energie die aanstekelijk werkt. Het is een tijd van verwachting, een seizoen waarin alles mogelijk lijkt. Reken daarbij ook op een frisse bui zo af en toe!

De lente is niet mijn favoriete seizoen, maar dat ligt niet aan Lissabon of het weer. Dat komt echt door de vreselijke hooikoorts waar ik last van heb. Waar ik ondanks dat echt van kan genieten zijn de Jacaranda bomen die knal paars in bloei staan elk jaar. Prachtig en alleen daarom zou je al naar Lissabon moeten komen in de lente!

Tips voor wie in de lente naar Lissabon komt:

  • Weer en kleding in de lente in Lissabon: In de lente kunnen de ochtenden en avonden fris aanvoelen, maar de middagzon kan verrassend warm zijn. Het is verstandig om laagjes te dragen: een lichte trui of vest voor ’s ochtends en ’s avonds, en luchtigere kleding voor overdag. Vergeet een zonnebril niet!
  • Activiteiten in de lente in Lissabon: Dit is het perfecte seizoen voor wandelingen door de stad. Verken de botanische tuinen van Ajuda of wandel langs de oevers van de Taag. Ook een bezoek aan Cascais, net buiten Lissabon, is prachtig in de lente.
  • Persoonlijke reflectie: De lente is de tijd van expansie. Het brengt voor mij altijd een gevoel van heropleving met zich mee, alsof de stad (en ikzelf) na de winter weer tot leven komt. Er hangt een lichte, verwachtingsvolle energie in de lucht die ons uitnodigt om nieuwe ideeën en plannen te omarmen. Het is een ideaal seizoen om energie en aandacht te besteden aan datgene wat goed begint te lopen, stromen of groeien.

Waar ben jij zoal mee bezig deze lente? Ik ben benieuwd en hoor het graag in de comments.

Groetjes en veel plezier in Lissabon,
Stephanie

Ps: Wil je meer weten over leven met de seizoenen? Zelf volg ik momenteel de podcast van Jaap Voigt die gaat over leven en werken in harmonie met de seizoenen. Ik ben groot fan! Elke maand bezin ik op wat hij erover te zeggen heeft. Mensen: verbind je met de eenvoud van de natuur. Alle antwoorden zijn daar te vinden. Voor onze voeten. Ook in Lissabon. Waar je ook gaat. Daar ben je.

Wil je mij als gids in Lissabon erbij hebben? Bestel dan mijn Lissabon Luistergidsen. Ik ga graag met je mee op pad! De gidsen zijn digitaal te bestellen, makkelijk en veilig via Ideal, en je krijgt er direct toegang tot. Ik zeg; doen!

Winter in Lissabon

Winter in Lissabon

De winter in Lissabon is redelijk mild en de lucht voelt fris en knus aan. Dit is het seizoen waarin de stad tot rust komt. De straten zijn stiller, en er hangt een zekere magie in de frisse, mistige ochtenden. Tenminste… dan heb ik het over de periode na de feestdagen. Want kerst en oud en nieuw worden uitbundig gevierd met miljoenen lampjes en vertier.

Ikzelf houd vooral van januari, omdat ik december eigenlijk te druk vind. Maar natuurlijk, wanneer je in december komt, kom je hier op voorbereid en wil je misschien juist lekker veel van de kerstsfeer meepakken. Je zult tijd te kort komen, en dus bewuste keuzes moeten maken 🙂

Tips voor wie in de winter naar Lissabon komt:

  • Weer en Kleding in de winter in Lissabon: De winter is mild vergeleken met andere Europese steden, maar het kan regenachtig zijn. Een regenjas en paraplu zijn handig, evenals een warme trui. Vergeet niet comfortabele schoenen voor gladde, natte straatstenen. Mocht de zon er zijn, kan die jas trouwens wel gelijk uit!
  • Activiteiten in de winter in Lissabon: Breng de dagen door met het verkennen van de musea en kunstgalerijen van Lissabon, zoals het MAAT en het Museu Nacional de Arte Antiga. Bezoek een gezellige Fado-bar en geniet van de melancholische muziek die perfect past bij de sfeer van het seizoen. En in de decembermaand zijn er talloze kerstmarkten op de grote (en kleine) pleinen in Lissabon.
  • Persoonlijke reflectie: De winter betekent rust. Je mag een winterslaap houden. Je mag je zelfs vervelen. Dit seizoen nodigt je uit om naar binnen te keren en een pauze te nemen. Het is een tijd voor wat opruimen en heroriëntatie, zodat je het nieuwe jaar ‘schoon’ kunt beginnen. De stilte van de winter biedt een kans om op adem te komen en je voor te bereiden op de frisse start van de lente. Zakken in de rust, leegte en stilte.

Hoe ga jij deze winter zorgen voor rust? Ga je op pad (naar Lissabon) of blijf je thuis?

Mocht je Lissabon bezoeken in de winter, bereid je voor op massa’s mensen in december en rust in januari en februari. Veel plezier!

Warme groet,
Stephanie

Ps: Wil je meer weten over leven met de seizoenen? Zelf volg ik momenteel de podcast van Jaap Voigt die gaat over leven en werken in het ritme met de seizoenen. Ik ben groot fan! Elke maand bezin ik op wat hij erover te zeggen heeft. Mensen: verbind je met de eenvoud van de natuur. Alle antwoorden zijn daar te vinden. Voor onze voeten. Ook in Lissabon. Waar je ook gaat. Daar ben je.

Wil je mij als gids in Lissabon erbij hebben? Bestel dan de Lissabon Luistergidsen. Ik ga graag met je mee op pad!

Veel plezier in de winter in Lissabon!

Herfst in Lissabon

Herfst in Lissabon

De herfst in Lissabon brengt verkoeling en een zekere melancholie met zich mee. De intense hitte maakt plaats voor zachtere dagen, en de natuur verandert in een palet van warme tinten. Dit is het seizoen van oogsten en loslaten, een tijd waarin je kunt reflecteren op het jaar tot nu toe.

Ikzelf vind de herfst het fijnste seizoen. De ergst hitte en drukte van de zomer zijn voorbij en alles komt weer in een rustiger vaarwater. Dat terwijl de temperaturen overdag nog echt zomers kunnen aanvoelen.

Tips voor wie in de herfst naar Lissabon komt:

  • Weer en kleding voor herfst in Lissabon: De herfst kan mild beginnen, maar tegen november aan wordt het frisser. Een lichte jas of trui is handig, zeker ’s avonds. Overdag zijn comfortabele kledingstukken in laagjes aan te raden. Regen voorspeld? Dan zijn het vaak forse buien die niet heel lang duren. Neem wel een paraplu mee. En pas op met gladde straatstenen, de calçada’s kunnen behoorlijk glibberig worden.
  • Activiteiten in de herfst in Lissabon: Maak een wandeling door het Monsanto-bos, waar de bladeren langzaam hun kleuren veranderen. De wijngaarden rondom Lissabon zijn ook prachtig in de herfst en bieden wijnproeverijen, een perfecte manier om het seizoen te vieren. Of wat dacht je van gepofte kastanjes? Je vind ze op bijna elke straathoek. Een delicatesse die voor mij echt bij dit seizoen hoort.
  • Persoonlijke herfst reflectie: De herfst is een seizoen van oogsten en opmaken van de balans. Ontvangst en introspectie. De energie wordt zachter, rustiger. Dit is een goed moment om na te denken over het afgelopen jaar en te overwegen wat je achter wilt laten. Wat werkte wel en wat niet? Welke aannames of ideeën had je begin dit jaar over jezelf en wat je wilde, waar niets van terecht is gekomen? Het seizoen nodigt uit tot zelfreflectie, tot een hernieuwde focus op jezelf en je innerlijke balans.

Hoe beleef jij de herfst? Is het voor jou ook een seizoen van rust en warmte of juist van zwaarte of somberte gezien de dagen korter worden?

Hoe dan ook, ik wens je veel plezier in Lissabon deze herfst! Laat de stad je in haar warmte omarmen en zoek vooral de lokale kneuterigheid op!

Warme groet,
Stephanie

Ps: Wil je meer weten over leven met de seizoenen? Zelf volg ik momenteel de podcast van Jaap Voigt die gaat over leven en werken in het ritme van de seizoenen. Ik ben groot fan! Elke maand bezin ik op wat hij erover te zeggen heeft. Mensen, verbind je met de eenvoud van de natuur. Alle antwoorden zijn daar te vinden. Voor onze voeten. Ook in Lissabon. Waar je ook gaat. Daar ben je.

Wil je mij als gids in Lissabon erbij hebben? Bestel dan de leuke Lissabon Luistergidsen. Zo kom je alvast in de Lissabon stemming, ga je leuk voorbereid op pad of je luistert naar mijn verhalen over Lissabon (en mijn leven hier) terwijl je een pastel de nata eet op het Rossio plein.

Veel plezier in de herfst in Lissabon!

Wandelen in Portugal: ik ging een blokje om

Wandelen in Portugal: ik ging een blokje om

Liefs uit Lissabon: berichten van Stephanie over verbinding, verwondering en verstilling in een drukke wereld.

‘Ik zou ook wel weg willen uit Nederland, het wordt te hard en gehaast maar…’
‘Ik zou ook wel uit de ratrace willen stappen maar…’
‘Ik zou ook wel een gezonde gelijkwaardige relatie willen of anders liever alleen zijn maar…’
‘Oooh, jouw haar! Ik zou ook wel iets willen veranderen maar…’
‘Wandelen? Alleen? Rugzak? Zonder reserveringen? Oh dat wil ik ooit ook nog eens doen maar…’

Wandelen in Portugal

Onlangs besloot ik dus, vrij spontaan, om even een paar dagen de wandelschoenen aan te trekken. Gewoon, omdat ik daar zin in had. Het was druk geweest. Thuis. En met het werk voor klanten. Ook heb ik op persoonlijk vlak een behoorlijk heftige laatste helft van 2023 achter de rug. Sinds een paar maanden ben ik weer een beetje aan het opkrabbelen. Dat ik opeens zin had in een wandeltocht was een super goed teken! Gaan met die banaan.

Redenen om niet te gaan wandelen in Portugal

Er lagen bergen werk klaar. Het regende (echt met bakken!). Ik had een enorme financiële tegenvaller. En ik wist ook dat ik ongesteld moest worden die dagen. Sorry voor de ietwat persoonlijke informatie maar het waren allemaal redenen om niet te gaan. Toch ging ik, want ik wist hoe fijn het zou zijn om even – al was het maar voor een paar dagen – mijn leven terug te brengen naar de basis in de natuur: lopen, eten, drinken en slapen. Punt.

Al wandelend in Portugal is er niets bijzonders gebeurd…of toch…

Er is niets spannends gebeurd op de tocht. Geen grote aha-momenten. Geen levens veranderende ontmoetingen. Ik ben niet verdwaald. En hoefde ook niet onder een brug te slapen. Ik ontmoette gewoon een paar sympathieke mensen. Een aantal wandelaars, oude dametjes met haar op hun kin, wat gepensioneerd Engelsen en een gelovige hippie die mijn voeten kuste. Dat laatste gebeurt niet elke dag trouwens en was dus toch best bijzonder. Verder dronk ik gewoon koffie in de ochtend in het café. At ik gewoon lekkere borden kip met friet. Het bleef droog (wat wel een klein wonder was)! Ik stonk naar zweet (minder wonderbaarlijk). Ik genoot van de natuur. Had elke ochtend spierpijn. En dat was het wel zo’n beetje.

Gewoon dus. Leuk!

Wat wil een mens nog meer? Nouja, er staat nog wel wat op mijn wensen lijstje natuurlijk maar voor wat het was, was het helemaal 100% prima fantastisch. En hoe bijzonder is dat? Gewoon helemaal content en in het nu zijn met wat er is en niet is.

Best wel bijzonder.

Liefs uit Portugal,
Stephanie

Ps: Er komt een dag waarop ik je uitnodig met mij mee te wandelen! Een week lang terug naar de eenvoud. Natuur. Verstillen. Je eigen innerlijke stem weer horen. Je essentie voelen. Zijn. Gewoon. Dat. Lijkt dat je leuk? Laat dan hieronder alvast iets van je horen, dat vind ik leuk om te lezen.

Laat ik beginnen met de hond

Laat ik beginnen met de hond

Liefs uit Lissabon: berichten van Stephanie over verbinding, verwondering en verstilling in een drukke wereld

En toen was daar Tommy.

Gelukkig heb ik een hondenfluisteraar in mijn vriendenkring, anders was het helemaal mis gegaan. Haha. Nee, grapje. Wij hebben hier onlangs echt de hoofdprijs in de hondenloterij gewonnen. Misschien moet ik niet te vroeg juichen, Tommie – want zo heet ‘ie – is hier nu sinds een maand dus wellicht ontpopt hij zich nog tot een rebel die zijn eigen krachten niet kent maar tot dusver kan ik zeggen: Tommy is de grootste kleine schattebout die een vrouw en twee kinderen zich kunnen wensen!

Een aantal jaar geleden begon ik voor het eerst te fantaseren over een hond. Weet je, het is toch gewoon fijn een maatje te hebben. Iemand die altijd blij is wanneer je thuis komt. Iemand die thuis is wanneer je zelf weg bent. Iemand om mee uit wandelen te nemen. Om tegen te praten. Dat ik dit gezelschap wellicht in een man zou vinden – die zou ik namelijk ook heus leuk mee uit wandelen nemen – sluit ik tot op de dag van vandaag nog niet uit. Maar eerlijk is eerlijk. Terwijl mijn leeftijd toeneemt, neemt mijn hoop op een man af. Een hond dus.

Vóór Tommy was er Theo.

Die staat inmiddels te boek als terror Theo. De eerste dag dat hij bij ons proefdraaien was, at Theo het touwtje op van de ochtendjas van Rúben. Terwijl hij toch echt gewoon zijn brokken had gekregen. Dat had hij dus niet moeten doen! Rúben was in tranen, wat dat was juist zijn lievelings touwtje. Bruno was vervolgens als de dood dat zijn touwtje of erger nog, zijn knuffels, het volgende slachtoffer zouden worden. Kortom, Theo kon niet blijven.

Gelukkig heb ik voor Theo een fijn ander huisje kunnen vinden waar hij goed opgevoed wordt en geliefd is. Wij waren daarna wel even afgekickt van het idee van de hond. Maar toch, na een jaar begon het weer te kriebelen. Wat als…?

Op internet worden er genoeg honden aangeboden. Er zijn trouwens ook opvallend veel Nederlandse vrouwen die Portugese honden opvangen en redden. Ze sturen ze zelfs voor je op naar Nederland als je wilt. Helaas krijg ik bij het merendeel van deze dierenvrienden enorm de kriebels omdat het voelt alsof dat honden redden vooral een soort ego dingetje is. Maar goed, dat is mijn impressie.

Tommy stond ook op Facebook.

Een belletje gedaan naar het asiel en diezelfde middag gingen we kijken. Niet wetende dat we hem ook gelijk mee naar huis konden nemen! Gratis en voor niets! Tommy was namelijk opgevangen door een asiel van de gemeente. Dus die zijn al lang blij wanneer je een hond daar weg haalt en een thuis geeft. Daar zaten we dan, opeens met een hond. Eenmaal thuis als eerste naar de winkel gegaan voor een eet/drink bakje, eten, snoepjes en een lekker warm kleedje. Tommy blij. Kinderen blij. Ik blij. Zelfs opa en oma blij!

Tommy, we zijn blij met jou!

Welkom thuis. Thuis bij ons. Je bent nu al een anti-stress device to the max! Zonder dat je daarvoor iets speciaal hoeft te doen. Gewoon lekker hond blijven. Doen wij ons best om gewoon lekker mens te blijven.